De drie vingertjes van Mourinho door de tweeklapper van Milito: Portugees leidt Inter soeverein naar treble in finale van 2010

Nu u het beste voetbal van de planeet moet missen, doken wij in het ­archief. De beelden van de 27 Champions League-finales kan u dezer dagen ­herbekijken op HLN.be, hét ­verhaal uit de finales leest u hier in de krant.

De Treble van Mourinho

José Mourinho werd in 2010 pas de derde trainer in de geschiedenis om met twee ­verschillende clubs Europacup I te winnen – na Happel en Hitzfeld.

Na zijn triomf met Porto klopte hij nu als coach van Inter het Duitse Bayern München van Louis van Gaal. Met twee goals van de ­Argentijn Diego Milito – Daniel Van Buyten kreeg het nakijken.

Voor het eerst won een Italiaanse club in een en hetzelfde seizoen de zogenaamde ‘Treble’ – kampioenschap, beker en Champions League. Mourinho is sindsdien onsterfelijk aan die kant van Milaan.

Hij zou daags na de zege in Bernabéu zijn ­vertrek aankondigen naar... Real Madrid. “Ik wil als eerste met drié clubs de Champions League winnen”, was zijn uitleg. Tien jaar ­later is die missie nog steeds niet voltooid.

Maar misschien meer nog dan de finale tegen Bayern is het verhaal van de hálve finale ­opzienbarend. Namelijk de dubbele strijd tussen Inter en het toen machtige Barcelona van Pep Guardiola.

In de heenwedstrijd in San Siro kwam Barcelona een beetje tureluurs aan de aftrap. Weet u nog – zij hadden de trip van 700 kilometer dienen af te leggen per bus omdat het Europese luchtruim dicht zat nadat een vulkaan in IJsland wiens onmogelijke naam wij niet zullen herhalen, actief was geworden.

Inter won met 3-1. De wedstrijd is een van de grootste tactische chef d’oeuvres van Mourinho in zijn carrière.

De terugwedstrijd in Camp Nou werd geleid door ene Frank De Bleeckere. Al vroeg in de wedstrijd trok die rood voor Inter-speler Thiago Motta. Een paar jaar later zou ­Mourinho terugkomen op het incident en ­insinueren dat De Bleeckere een van die refs in Europa was die steeds ten faveure van ­Barcelona floot.

Inter hield die avond in Spanje met cate­naccio niettemin stand en kwalificeerde zich voor de finale in Madrid.

Een eindstrijd die nooit spannend was. Inter was beter en domineerde met en zonder bal. Wesley Sneijder stak in de vorm van zijn ­leven – die zomer zou hij met Oranje ook ­vicewereldkampioen worden in Zuid-Afrika.

Maar het orgelpunt op de finale moest nog komen. Toen Mourinho enkele maanden ­later als trainer van Madrid terugkeerde naar San Siro voor de Champions League-wedstrijd tegen AC Milan, en de bus het stadion in reed, toonde Mourinho door het raam drie vingertjes aan de fans van Milan.

Treble.

Ciao.

22 Mei 2010 
Estadio Santiago Bernabéu
Toeschouwers: 73.490
Scheidsrechter: Howard Webb (Engeland)

• BAYERN MÜNCHEN: Butt • Lahm, Van Buyten, Demichelis, Badstuber • Robben, Schweinsteiger, Van Bommel, Altintop (63’ Klose) • Müller, Olic (74’ Gomez)

• INTER MILAAN: César • Maicon, Lucio, Samuel, Chivu (68’ Stankovic) •­ Zanetti, Sneijder, Cambiasso • Eto’o, Milito (92’ Materazzi), Pandev (79’ ­Muntari)

• Doelpunten: 35’ Milito (0-1), 70’ Milito (0-2)

• Gele kaarten: Demichelis, Chivu, Van Bommel