Jelle Van Damme zet advocaten in tegen De Vries en Lokeren: “Het zal sowieso een staartje krijgen”

“Zeer moeilijk. Langs de ene kant zie je het aankomen. Maar er was altijd ergens nog hoop op een ­oplossing. Voor mezelf, de club, iedereen die met Lokeren begaan is. Dit is écht een spijtig verhaal. Woede overheerst, frustratie ook. Zo’n mooie club, we zouden het 50-jarig bestaan moeten vieren. Kijk nu.”

(onderbreekt) “Nochtans had mijn manager (Nico Vaesen van SportPlus, red.) mij gewaarschuwd. Hij had er vanaf het begin geen goed gevoel bij. Hij zei me: ‘Jelle, ik ben er niet van overtuigd dat ge al uw centen gaat zien.’ Ik heb toen een beslissing genomen – een emotionele, dat geef ik toe.”

“Ja en neen. Ik ben geboren en ­getogen in Lokeren, speelde daar in de jeugd. Achteraf bekeken, moest ik misschien zakelijker denken. Het is wat het is, hé. Heel dat project... Het klonk mooi. Ik had bovendien enorm veel goesting en ambitie. Er ging een goede ploeg gebouwd worden. Die is er uiteindelijk niet gekomen. (denkt na) Er werd van alles beloofd. Een sportcentrum, een medisch lab, noem maar op. Naarmate het seizoen verderging, werd duidelijk dat er niets van in huis kwam. En dan kom je in een negatieve spiraal terecht.”

“Natuurlijk. Ook het ontslag van Glen De Boeck (in november, red.) sleepte te lang aan, die situatie moest sneller opgelost worden. Ik heb al veel meegemaakt in mijn carrière, maar dit... Veel blabla en veel praatjes. Natuurlijk hebben wij als spelers ook een bepaalde verantwoordelijkheid. We zíjn ook doorgegaan voor de fans en voor de club. Maar het werd alsmaar moeilijker. In november had ik door dat het de slechte richting uit ging. De maanden die volgden, waren frustrerend. Wij wisten wat er aan de hand was, de buitenwereld niet. Tot het dan uiteindelijk doorsijpelde in de media.”

“Je kan geen club kopen, hopen dat er sponsors gaan bijkomen en dan dingen gaan verkondigen. Sinds december zijn wij van ‘het kaske naar de muur’ gespeeld. ­Altijd met loze beloften. Ik vind eigenlijk dat de spelers nog heel braaf geweest zijn. Ach, we zullen nooit het volledige verhaal kennen. Wat is er allemaal gebeurd? In welke omstandigheden heeft hij de club gekocht? In zes maanden tijd kan je toch geen club kapot maken? De waarheid komen we wellicht nooit te weten. En dan nog, nu is het te laat.”

“Dat is intussen een maand geleden. Toen heb ik het opgegeven. Ik werd ook kwader en kwader. Nu heb ik mijn advocaten erop gezet. Het zal sowieso een staartje krijgen.”

“Het zou allemaal in orde komen, hij was er mee bezig. Altijd is er een stuk in mij geweest dat zei: ‘Dit is zever.’ En toch leef je in die momenten op hoop. Weet je: nu is er duidelijkheid. De hoop is volledig verdwenen. We kunnen verder, we kunnen de zaken loslaten.”

“Ja, echt wel. Voor vele jongens is dit een ramp, hé. Sportief, financieel... In februari waren er al jongens die bang waren dat de huisbaas hen op straat zou zetten. Spelers, jeugdspelers, medewerkers, materiaalmannen, de mensen van de was en de plas. Wat ­gebeurt er met hen? Het is een ramp.”

“Natuurlijk, het heeft een serieuze impact. Ik heb hier nachten van wakker gelegen. Ik heb vaak gedacht: ‘F*ck it, ik stap in mijn auto en rijd naar de voorzitter.’ Maar wat had het uitgehaald? Ik merkte dat ik meer en meer op de tippen van mijn tenen liep. Die onwetendheid, die onduidelijkheid wogen zwaar door. Ik begon zelf te denken wat ik kon doen om de club te redden. ‘Ken ik geen mensen die een club willen kopen?’ Dat kan je je toch niet voorstellen?”

“Ik mis het voetbal, het plezier – dat is al een paar maanden zo. Ik hou me wel bezig, probeer fit te blijven. En vooral: ik heb goesting om nog te blijven sjotten. Alleen moet het wel iets zijn op het hoogste niveau.”

“Ik hou alles open. Maar ik wil daar dan wel een jaar het beste van mezelf kunnen geven. Ik sluit alleszins geen deuren. Of toch eentje. In 1B zal ik niet meer spelen, die competitie mogen ze zo snel mogelijk afschaffen. Het slaat echt nergens op.”

Jelle Van Damme heeft 250.000 euro tekengeld tegoed: “Als je geen geld hebt, moet je geen club kopen”

Boegbeeld Overmeire, die Lokerse doorstart zal laten schieten: “Botste met mijn gezicht vol tegen de muur”

Toen Lokeren nog Europese toppers had: “Deze stad en deze fans verdienen dit echt niet”, zeggen Larsen en Lubanski 

Sporting Lokeren failliet verklaard - De Vries: “Ik zit diep in de put”

De loze beloftes van De Vries: hoe Lokeren-eigenaar iedereen rad voor de ogen draaide