Een kijk in het leven van verzetsstrijders die tegen IS vechten

De PAK, wat staat voor Koerdische Vrijheid Partij, is een centrumlinkse verzetsbeweging met basis in Iran en Irak. Het is maar één van de tientallen Koerdische verzetsbewegingen in de ruime regio. Halverwege Bagdad en Mosoel bemannen zij met 800 manschappen het front, over een afstand van honderd kilometer. Elke wachtpost telt vijf manschappen, in een commandopost zitten er een stuk of twintig. De commandopost waar Benoit De Freine verbleef, bevindt zich in een gebied met veel dorpen. Hier liggen de posten dicht bij elkaar. De wachtpost van de Scandinavian Brigade - het onderwerp van aflevering één van deze reeks - ligt bij voorbeeld maar goed tweehonderd meter verderop.

In de namiddag is het platte rust. Het is snikheet en iedereen verdwijnt in de barakken met airco. Vechten wordt er dan toch niet gedaan: overdag kunnen IS en peshmerga elkaar van kilometers ver zien. Eén soldaat houdt de wacht, de rest is vrij. Een soldaat leest een boek, de andere studeert.  Aan de muur hangen posters van martelaars, Koerden die aan dit front zijn gesneuveld. Op de beddenbodem met veren ligt geen matras, maar een stuk karton

Soldaat Ibrahim speelt op een fluit die hij zelf heeft gemaakt van een ijzeren buis. Ze klinkt een beetje als een panfluit. Als hij speelt, beginnen zijn makkers vaak Koerdische liederen te zingen. 

Soldaat Ibrahim speelt op een fluit die hij zelf heeft gemaakt van een ijzeren buis. Ze klinkt een beetje als een panfluit. Als hij speelt, beginnen zijn makkers vaak Koerdische liederen te zingen. 

Commandant Helo is explosievenexpert. Een half jaar geleden is hij op een mijn van IS gestapt en is hij zijn linkerarm verloren. Achttien dagen later was hij terug aan het front en vocht hij opnieuw mee. Hier zwemt hij in een kanaal , vijf kilometer van het front. Dat kanaal heeft Saddam Hoessein nog gegraven, in de tijd dat hij zelf tegen de Koerden vocht, om de troepen van water te kunnen voorzien.

Tijdens het zwemmen is een soldaat in een nabijgelegen dorp om cola en snoep gereden. De cola wordt in plastic bakjes geschonken. Eén soldaat draagt een onderbroek van Tommy Girl, de vrouwenlijn van Tommy Hillfiger. Hij spreekt geen Engels, hij heeft er geen flauw benul van dat hij in lingerie rondloopt. Hij heeft wel borstjes. Een andere soldaat draagt een kruis om de hals, aan een oranje touwtje.  Bij het PAK zitten zowel christenen als moslims, allemaal gematigd. Niet één keer heb ik iemand zien bidden

Hussein Yazpandanah, de nummer twee van PAK, het militaire brein, de generaal. Iedereen noemt hem Kak Hussein. Kak betekent 'mijnheer'. In Rusland ging een reportage over hem meteen viraal: de dubbelganger van Jozef Stalin was ontdekt. 

Het avondmaal. De gebruikelijke portie rijst is voor één keer vervangen door puree. Er liggen ook gekookte eieren, pijpajuinen en groene pepers en die gaan samen op een stuk platbrood.  Soms is er ook vlees.

Valavond aan de frontlijn, een soldaat zit op wacht. De heuvels en de vlakte zijn niemandsland, tot een paar maanden geleden was dit nog IS-gebied. Het dichtstbijzijnde dorp in handen van IS ligt op twee kilometer. Met de verrekijker kan je overdag hun zwarte vlaggen zien wapperen. 's Nachts komen de IS-strijders tot op tweehonderd meter, tot aan de eerste heuveltoppen, die bezaaid liggen met mijnen van IS én peshmerga.

Nacht. Er wordt geschoten. Wat lijkt op een zon in de lucht, is een vuurpijl, afgschoten door de Peshmerga, om het gebied te verlichten. De lichtjes links en rechts op de foto zijn schijnwerpers van PAK, bedoeld om IS het zicht te ontnemen. Het is in werkelijkheid veel donkerder dan op de foto, die met een lange belichtingstijd is genomen. De Peshmerga komen geregeld naar het schermpje van mijn camera kijken omdat ze op de foto's meer kunnen zien dan in werkelijkheid.

Deze jonge soldaat poetst zijn geweer. De avond ervoor was hij het niemandsland ingestuurd om IS-strijders te verschalken en was op een patrouille van vijf gestoten. Twee heeft hij er neergeschoten, en gelukkig voor hem hebben de drie anderen het meteen op een lopen gezet, want net dan blokkeerde zijn wapen. Hij had het al een paar dagen niet schoongemaakt. Toch is hij kwaad op het wapen en niet op zichzelf.